Reis juni/ juli 2009
Door: Elma Snijder
Blijf op de hoogte en volg Elma
01 Augustus 2009 | India, Udaipur
Het zijn 12 warme dagen maar ook 12 productieve dagen. Marja Odijk, energieke vriendin uit Haarlem is erbij.
-Het kindertehuis Hari Om krijgt veel aandacht
Dit komt o.a. omdat de scholen nog vacantie hebben en ik deze dan de laatste dagen van mijn verblijf ga bezoeken.
Hari Om dus.
=Toiletten zijn geinstalleerd/ watertanks en pijpleidingen ook/ tegels tegen de muren.
= Van binnen en buiten wordt/is alles geschilderd in een gele tint. De onderste meter in de kamers is grijs/blauw met polyesterverf zodat het niet te snel weer pikzwart wordt.
Yogesh, schilder van beroep, komt mee om te zien of alles goed is gedaan.
=De zware vuile dekbedden/ matrassen storen me al jaren. Nu bestel ik gelijk 25 nieuwe. Licht van gewicht en licht van kleur en schoon. Stop! Bhupi stop! En de zaak wordt afgehandeld. 210 rs per stuk dus dat is echt niet veel. (3.50 euro)
Houten puzzels en de woord/ leer puzzels doen we samen met de kinderen. Er zijn nu slechts weinig kinderen, 1 juli komen er 60 bij.
Maar ook nu moet je doorzetten anders worden die spulletjes netjes op het bureau van de leiding gelegd en…..de kinderen doen niets. Spelen dus. En warempel, op een gegeven moment nemen enkele kleintjes de houten puzzel (de anderen maken woordjes) en spelen hiermee. Heel goed. Het is echt gezellig, we hebben chips mee genomen ook…..
Wat de door polio gehandicapte leerkracht het liefst heeft? Appels! O.k. morgen nemen we appels mee.
=32 handdoeken worden aangeschaft
=schriften en potloden etc krijgen ze ook
En plots….zijn er 65 kinderen. Veel kleintjes erbij vind ik. Net vier misschien. Aj, dat doet zeer als je ze ziet zitten, het traliehek is dicht. Maar we hebben voor allen een ijsje, door mam gesponsord, dus de stemming wordt beter.
Na ijs mogen ze t.v. kijken.(gesponserd door Lucretia twee jaar geleden) Al die kids bij elkaar in zo’n kleine ruimtes, brrr. Maar ze genieten.
We vertrekken.
-We denken natuurlijk ook aan al onze andere scholen en bestellen alvast hun schriften etc. Ook teken boeken en kleurpotloden en gekleurde vellen papier voor handenarbeid komen erbij.
En schooltassen. 350 stuks voor ons, 100 voor Matra Sansthan. Elk jaar geeft Matra sansthan enkele scholen stationary/ tassen/ school uniformen / sweaters.
Scholen die moeilijk te bereiken zijn. Kinderen die het hard nodig hebben. Elk jaar andere scholen.
Dit staat apart van de geadopteerde scholen.
Ik koop veel naaigerief en stel naaidozen samen.
Enkel scholen die enthousiast meewerken krijgen er een. En in oktober controleren we.
Knopen moeten worden aangenaaid en scheuren gedicht.
De ehbo dozen worden bijgevuld (dus ik koop een aantal artikelen bij de apotheek en als we de scholen bezoeken kijk ik in de ehbo doos en vul bij).
Ook discussieren over het gebruik ervan.. Vaak durft men er gewoon geen gebruik van te maken.
Zo heeft Ambatalay moeite met de puzzels. Ze hebben een glaskast gevraagd om de puzzels in te zetten. Zijn bang dat de houten/ kartonnen stukjes vuil worden of misschien komt iets kwijt.( Als we ze hier niet doorheen kunnen trekken dan neem ik de puzzels in oktober mee voor andere scholen die dit probleem minder/ of niet hebben).
Vanaf 1 juli gaan we op school bezoek en probeer ik dit ‘gouden puzzel’ gedrag te doorbreken. Op elke school doe ik met alle kinderen, in groepjes van drie/vijf de puzzels. Ik draai ze om tot alle stukjes eruit vallen en ogen worden groot. Na enkele keren durven sommige het ook. Door de kinderen aanvaarden misschien ook de leerkrachten dat leer/speelgoed er is om gebruikt te worden met alle risico’s vandien.
Het valt trouwens op dat bijna geen enkel kind van geen enkele school iets van vormen begrijpt! Een houten fiets zal en moet op de plaats waar de auto hoort.
De uitzondring is Palia en dan….Gobha Magri! Leerkracht is Sunita Rao en haar kids kunnen allemaal de puzzels maken. Proficiat! Een pluim.
Upala Fala ziet er prachtig uit! Grond eromheen ge-egaliseerd en de school geschilderd, van binnen en buiten. Nieuw blauw ijzeren hekwerk zodat de kids niet naar beneden kunnen vallen. Ramen en deuren blauw geschilderd en spreuken op de muren. Ook de naam van de school komt er op.
Voor dit jaar 400 schooluniformen. De scholen die verleden jaar geen kregen krijgen er nu. Om de twee jaar wordt een uniform voorzien. Elke school worden wel een tiental aangeboden voor de nieuwe of zeer arme kids, maar, dat wordt categorisch geweigerd. Iedereen of niemand.
Tafels, van ijzer, een dertigtal, is ook besteld. De kinderen zitten op de grond. Drie kunnen samen aan een tafel. Het is beter voor hun rug, zeker voor de oudere kinderen. De bankjes gaan naar Gogunda.
Sweaters? Ook om de twee jaar dus. 500 worden er besteld.
De anderen krijgen dit jaar onderhemdjes, goede kwaliteit. Hemdjes zijn ook lekker warm. En veel goedkoper.
-Met dr Rajpurohit hebben we Palia en Mukhila bezocht voor de water putten, ze zijn bijna klaar. Augustus zal het worden, dan check-up en de rest betalen.
Nog naar de Vaagdawalla, de 'tijgerput' geweest. Deze moet uitgediept worden. Misschien komend jaar?
In oktober naar Somawath en Chitrod gaan. Voor watervoorziening checken en scholen bezoeken.
Dank Marja voor je inzet en hulp, altijd bereid tot…..
Dank iedereen voor hun belangstelling en bijdrages……
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley