Tweede "putten" dag
Door: Elma Snijder
Blijf op de hoogte en volg Elma
04 Februari 2011 | India, Udaipur
We (dr.Rajpurohit en een mede n.g.o. lid en Mukesh Rajput en Elma Snijder) vertrekken en halen een dame op. Iemand die naailes gaat geven.
Ik heb 1000irs bijgelegd om een naaimachine te kopen en die hebben we bij ons.
9 vrouwen hebben zich aangemeld in Geha village om een cursus te volgen. Dit wordt dag een. Eerst de rit erheen, dan een awareness speech voor de vrouwen die om de naaimachine gegroept zitten.
“ allemaal sluiers omlaag a.u.b. om goed te kunnen werken en...(al de sluiers gaan omlaag) het belang je afhankelijk te maken en de belangrijkheid van de vrouw, ook in je eigen dorp". Er is een register en iedereen moet zich bereid verklaren en verantwoordelijk zijn voor de naaimachine en zich, door middel van een vingerafdruk melden. Een schrijvende persoon zet de namen erbij.
Ook de dorpspriester en het districthoofd zetten hun handtekening. ZIJ kunnen schrijven. De vrouwen niet.
Verdere uitleg volgt: Dagelijks zal deze mevrouw komen en jullie de naaimachine leren. Na de cursus krijgen jullie van Elma madam een lap stof voor een blouse te maken voor jezelf. Dan kun je kleren van je kinderen en verdere gezinsleden verstellen en voor het dorp opdrachten uitvoeren. Als alles als gepland loopt dan zullen wij proberen ook opdrachten te bezorgen. B.v. schoolkleding voor de eigen kinderen van de dorpsschool.
Vooralsnog is iedereen enthousiast en kunnen wij naar de put gaan kijken terwijl de dames de naaimachine cursus starten.
We treffen er een van vier broers aan. Zij wonen bij de put en hebben de verantwoording over de pomp. Een pomp lig helemaal uitelkaar voor revisatie. Maar...op een geordende manier. Hij heeft er duidelijk verstand van.
De moeder van de broers (die ook gezinnen hebben, totaal 30 personen) wordt gevraagd of en wie er gebruik van het water mogen maken en dit is haar antwoord “ het water is als de Ganges, het is heilig en heilig water is voor iedereen! Iedereen mag er dus gebruik van maken”.
NU komt de discussie op gang over het verschil tussen dorpen. Geha dorp is duidelijk verder dan Bharda b.v.
- veel huizen hebben een solarplaat op het dak en een batterij en een gloeilamp binnen
- meerdere huizen hebben smokeless stoves
Omdat door de rook veel t.b.c. voorkomt en dit naar buiten kwam tijdens een medisch kamp is er hierover veel gesproken en zijn de mensen bereid om over te schakelen en ook te zorgen voor hetgeen er geïnstalleerd wordt. Dat laatste is heel belangrijk want het klimaat is niet vriendelijk voor India, veel stof en warmte en veel kou en soms intense regen en dan moet je zorgen voor je installatie van b.v. solar. Je huis netjes zien te houden. Hier lukt dat wonderwel. Na jaren geruzie onderling hebben de dorpelingen zich bijeengepakt (vnl door de dorpspriester die heel vooruitstrevend is) en zijn aan een soort weg begonnen, bruggen gemaakt van stenen en aarde en het dorp opgeknapt.
Door de ernst van de open t.b. patient wiens kinderen ook aangetast bleken en door onze aanpak van ziekenhuis gevolgd door medicijnen en contrôle heeft men gesprekken hierover.
Ramesh, de zoon van de priester heeft herhaaldelijk een aanvraag ingediend voor electriciteit. Dit dorp boft omdat deze vooruitstrevende mensen met hun families leven in het dorp. Het districtshoofd is ook een zeer goed man, hij blijft echter slechts enkele jaren, bij verkiezing weer een ander.
Geha is “eager” en zij zijn meteen bereid tot het verrichten en organiseren van labourwerk (hetgeen in Palia nog niet lukt) om het dorp vooruit te helpen.
De school ziet er goed uit. Hij is tot het tiende leerjaar. Men zegt hier “ een kind kan de vader vragen te stoppen met drinken en hij zal luisteren, een ander kan dit nooit bereiken”. Drank, zelfgestookte whisky is een echt probleem overal. Alhoewel het minder wordt door de vooruitgang, het in contact komen met andere dorpen en de grote weg............Dan heeft men weer een doel dat, gezamelijk, te verwezenlijken valt en dan werkt men eraan en heeft minder/geen behoefte aan drank.
Telkens als we in Geha komen, toch een tot twee maal per jaar ikzelf, ziet men de mensen werken aan het maken van een “weg”. Niet geasfalteerd maar vrouwen kunnen gemakkelijker met hun waterkruiken gaan en de kinderen naar school en de mannen naar hun land en de sociaalwerker en de dokter, die zeker eens per maand komen kunnen per bike komen i.p.v. alles te voet moeten doen.
Ook vervoer met werktuigen voor evt. put/ handpomp zal eenvoudiger zijn.
Eigenlijk is de keuze genomen.
Put 1 zal in Geha uitgediept worden, na uitleg aan de dorpelingen waarom!
Put 2 zal in Bharda komen, ook na meerdere overlegdagen nog. En duidelijke afspraken.
er een andere optie nl
Twee handpompen en wel pompen met electricische ondersteuning. Dan moet er electrische bedrading zijn en de boeren moeten overleggen en akkoorden opstellen over het gebruik ervan en de betaling van de stroom. Een heb ik bezocht. Het werkt goed, voor kleine landjes tot een max bereik van 1 km van de pomp.
De regening levert pijpen, de pomp zal dikker moeten worden want de kabels moeten erbij in en dat kost 30.000 irs meer.
Dis is een mooie toekomst. Komend jaar misschien? i.p.v. een put twee pompen? Dan moet nog veel overlegd worden en dringende brieven aan de regering geschreven voor stroomaansluiting.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley